එකිනෙකාගේ අත් අල්ලාගත් ලීලා සහ මිස් සුරම්‍යා සුදු කුළුණු සහ සුදු ගරාදි වැටකින් සමන්විත පුළුල් ආලින්දයක් මැද්දේ හිටගෙන.
ඔවුන් සිටින ගොඩනැඟිල්ල යම් උත්සවයක් සඳහා සරසා ඇත. හැම තැනම රන්වන් පාටින් බැබළෙන ලයිට් ගණනාවකි. එහෙත් තවම අඳුර පහත් වී නැත. මුහුදු වෙරළක් ආසන්නයේ සිටින බවක් හමා ගිය සිහින් සුළඟෙන් ඔවුන් දෙදෙනාටම දැනුණි.
“ලයිට් තියෙන කාලයක්,” මිස් සුරම්‍යා මිමුණුවාය.
“ඒත් අශ්ව කරත්ත වලින් යන්නෙ,” ලීලා එක දිගට ඇවිත් නවත්වා අමුත්තන් බස්සවා යන කරත්ත පෙළ දිහා බලමින් කීවාය.
එකිනෙක පසුපසින් ඇවිත් නතර වෙන අශ්ව කරත්ත වලින් බහින තරුණ තරුණියන් ද එකිනෙකාගේ අත් අල්ලාගෙන ආලින්දයට කෙටි පඩි කිහිපයක් නැඟ්ඟේ ආනන්දජනක සුන්දර සන්ධ්‍යාවක බලාපොරොත්තු පිළිබිඹු කරන මුහුණු සමඟින්.
ඔවුන් දුටු විගස මිස් සුරම්‍යා තමන්ගේ ඇඳුම් පැළඳුම් දිහා බැලුවේ කුතුහලයෙන්.
“යන තැනට ගැලපෙන්න ඇඳුම් නම් ලැබෙනවා,” ලීලා සිනාවකින් කීවාය.
අළුතින් එන අය සමඟින් ඔවුන්ව ඇතුලට තල්ලු වී ගියහ. ඇතුලත පොලිෂ් කර ඔප දමා ඇති ලී පොළවේ නොනැවතී එන අමුත්තන්ගේ අඩි හැප්පුනේ ද උත්සවාකාර ලතාවකට. මිස් සුරම්‍යා හැඳ සිටින්නේ දෙපා වැසෙන තෙක් දිගට වැටෙන පළල් විහිදෙන සායක් සමඟින් වූ රතුපුල් පැහැති ගවුමකි. ලීලාගේ අතින් ඇද, සාය මඳක් උස්සා ඇය සිය සපත්තුවක් ලීලා වෙත පෑවාය.
“අපි ඇවිල්ලා තියෙන්නෙ බාල් නැටුමකට ද දන්නෑ.”
ඇයගේ ගවුමේ පැහැයෙන්ම නිමැවූ අඩි උස විල්ලුද සපත්තුවෙන් වැසුනු ඇඟිලි හරහට දිවෙන කළු පාටින් තුනී පීත්ත පටියක් දිළිසෙයි.
තල්ලු වී යන පැත්තටම අඩි තබමින් ලීලා තම ගවුමේ හැඩ බැලුවාය. ඇයගේ ඉන වටා ලොකු රෝස පාට පීත්ත පටියකි. වළලුකරය දක්වා දිගට වැටෙන සේ නිමකරන ලද පිම්බුන අත් වලින් සහ නිකට ළඟට යන කරපටියක් ඇති ගවුම සැන්දෑ අහසක් සිහි කරන පාට වලින් යුතු සිල්ක් රෙද්දෙන් නිමා වී තිබේ. ඇය ගවුම අත ගා බැලුවේ ආශාවෙන්. ඒ ගවුමෙන් ඇයගේ දෙපා වැසී තිබුනේ නැත. ඇය පැළඳ සිටියේ රෝස පැහැති අඩි උස නැති සපත්තු යුගලයකි.
“මම නටන්න දන්නෙ නැහැ,” ලීලා කියද්දී අහළින් ගිය කොල්ලාගේ අතේ එල්ලී ගත් කෙල්ලක් ඇය වෙත අමුතු බැල්මක් පෑවාය. ලීලා සිල්ක් රෙද්ද යටින් තියෙන වළල්ල අතගා බැලුවේ අළුතින් හුරු වී තිබුණ පුරුද්දට.
“ඔයාගෙ පෙට්ටියෙ තියෙන මාළ වළළු මුදු කරාබු ඔක්කොම දාගත්තු එක්කෙනෙක් ඉන්නවා,” මිස් සුරම්‍යා ද අමුත්තන් යන දෙසට ඇදී යමින් ලීලාගේ කනට කොඳුරන්නීය. ඇය ඇස් කොණකින් උස මහත කාන්තාවක් පෙන්වූවාය. අඳුරු නිල් අළු පාටකින් ඝනකම සිල්ක් ගවුමක් හැඳගත් ඒ කාන්තාව පැළඳි කණකර ආයිත්තම් බොහොමයකි.
“ඈන්,” කවුදෝ සතුටින් කියනවා හැමෝටම ඇසුණි. “එන්න අද සංදර්ශනයට ඉන්න අයට වෙනම කාමරයක් තියෙනවා, එන්න,” ඔවුන්ට පසුපසින් අළුතින් ආලින්දයට ගොඩවැදිච්ච අයෙකුට කියන්නක් ඇසී මිස් සුරම්‍යා තිගැස්සී වටපිට බැලුවාය.
“මේ වයිට් සෑන්ඩ්ස් හෝටලය ද?” මිස් සුරම්‍යා අසලින් වූ පිරිමියෙක් වෙතින් විමසීය.
“ඒ නමින් තියෙන එකම එක මේක තමයි,” ඔහු සිනාවෙමින් පවසයි.
ඇදී යන අයගෙන් ඈත් මෑත් වෙමින් මිස් සුරම්‍යා ආපහු යන්නට මහත් උත්සාහයක් ගත්තේ පිටුපසින් සිටි අයගේ බලවත් අප්‍රසාදයට හසුවෙමින්. ලීලාගේ අතින් ඇදගත් මිස් සුරම්‍යා සමාවෙන්න, සමාවෙන්න යැයි කියමින් තමන් ඉදිරියට එන අය මැද්දෙන් ආපසු යෑමට අඩි කිහිපයක් තැබුවාය.
සුදු ඕගැන්ඩි රෙද්දකින් මහන ලද චාම් ගවුමක් හැඳගත්, කිරි සුදු ගෙලක මුතු ඇට පොටක් දමාගත්, කැරට් අලයක පාටකින් වූ ගොතන ලද කොණ්ඩ කැරලි දෙකකින් නිමැවූ හිස් සැරසිල්ලක නැවුම් සුදු රෝස මලක් පැළඳගත්, තම නොසන්සුන්කම වසාගන්නට වෙහෙසෙන පුංචි කෙල්ලක් ආලින්දයට ගොඩ වී ඇත.
“ඈන්,” යැයි හෙමින් මුමුණමින් කෙල්ල දිහා ඇසිපිය නොගහා බලා සිටින මිස් සුරම්‍යාගේ මුහුණ පිරී ඉතිරී යන ප්‍රමෝදයකින් විකසිතයි.
“මිස් සුරම්‍යා මේ කතාව දන්නවා ද?” ලීලා සෙමින් ඇසුවාය.
“ඔව්, මේක මම දන්නවා. මේක හරිම ලස්සන කතාවක්. මම ඇවිත් වයිට් සෑන්ඩ්ස් හෝටලේට … මේ මම.. ඔයා ..,” ඇය කියාගෙන ගියේ ලීලාගේ අත් දෙක ඇයගේ අත්දෙකෙන් තදින් අල්ලා ගනිමින්. “අද තමයි ලස්සනම දවස, මේ කතාවේ මම ආසම තැන .. මගේ ජීවිතෙත් ලස්සනම දවස,” ඇය බිත්තියට පිට දී වැඩිහිටි කාන්තාවන් සමඟ ඇතුලට ගිය ඈන් දිහා බලාගෙන කියයි. ඈන් නොපෙනී ගිය පසු ඇස් පියාගෙන දිගු හුස්මක් ඉහළට ඇද සිනාවෙන් පිරී ගිය මුහුණේ ඇස්පියා ගත්තාය.
“ලීලා මාව එක්කගෙන ආවට ඔයාට ස්තූතියි කියලා කියන්න මට වචන නැහැ. ඔයාට ඕන උදව්වක් කියන්න මම කරලා දෙන්නම්,” මිස් සුරම්‍යා ලීලා උත්තර දෙන්න කළින් අල්ලාගත් අත් මුදා නොහැරම ලීලාවත් ඇදගෙන අනිකුත් අය තල්ලු කරගෙන මෙන් ඇතුලට ගියේ “ඉස්සරහින් වාඩිවෙන්න කොහොම හරි පුටු දෙකක් හොයාගන්න ඕනෑ,” යැයි මතුරමින්.
“මම නෙමෙයි මෙහාට එන එක තීරණය කළේ,” ලීලා හිමිහිට කිව්ව ද ඔවුන් ඇතුල් වූ ශාලාවේ රැස් වී සිටි පිරිසගේ ගුමුගුමු හඬින් පැතිර ගිය කටහඬවල් මැද්දේ එය මිස් සුරම්‍යාට ඇසුනේ නැත. උජාරුවට හැඳ පැළඳගත් තරුණ තරුණියන් සහ වැඩිහිටියන් සතුටින් අල්ලාප සල්ලාපයේ යෙදෙන ශාලාවකට ඔවුන් දෙදෙනා පිවිසුනහ.
Sinhala story Blog 
ප්‍රතිචාරයක් ලබාදෙන්න